30 juli 2022 Bij ons afscheid gaf de campingbaas me een balpen cadeau. We hebben het over Camping Les Marguerites bij Le Crotoy. Of hij dat deed omdat hij jarig was die dag, weet ik niet, maar dat was hij wel, herinner ik me. We hebben het over een voorval van vijf jaar geleden. Wat… Continue reading
Auteur: Len Borgdorff
Omzien
27 juli 2022 Ze stond naast me op een terras bij Millingen en het eerste wat ik van haar zag, waren haar voeten. Toen ik omhoog keek zag ik hoeveel vlees die voeten te dragen hadden en ook dat ze daar jaren over had gedaan. Ik keek weer haar voeten. Aanvankelijk stond ze met haar… Continue reading
Döner kebab
25 juli 2022 Het Gasthaus tegenover de camping is gesloten. We zullen ons twee kilometer verderop tevreden moeten stellen met een Imbiss. In Duitsland betekent dat meestal een Turkse toko waar ze döner kebab en zo verkopen. Als ware analfabeten wijzen we naar een plaatje dat ter illustratie in het menu is opgenomen. Bier kunnen… Continue reading
Terras aan het water
23 juli 2022 De eerste fietsdag mag amper zo heten. We zitten vooral op een terras aan de dijk dat uitzicht biedt over de Rijn. We verbazen ons al die boten die ons voorbij varen, dat zijn er heel wat, maar ook over het aantal keren dat het veerpontje van Millingen het water oversteekt. Dat… Continue reading
Een gave
22 juli 2022 ‘Bleek vuur’ was het enige boek van Nabokov waar Tom niet doorheen had kunnen komen. Ik meende me een hilarisch boek te kunnen herinneren dus ik heb het maar weer eens uit de kast gehaald. Ondertussen begrijp ik Tom wel, al vind ik het nog steeds een leuk boek. In dat boek… Continue reading
Psalm 103 vers 15 en 16
20 juli 2022 Voor een pensionado kan een schoolleven dat tien- en tientallen jaren voortduurde onaanraakbaar ver weg lijken, ook al hoort hij nog het piepje van de deur bij het secretariaat en weet je waar een stukje plakband op een van de platen van het systeemplafond achterbleef. Iets daarvan ervaren ook leerlingen en juffen… Continue reading
Visite
17 juli 2022 Ook onze verbouwing van honderd jaar terug trok meer bekijks dan ik had kunnen denken. Mensen uit de buurt die ik in de jaren daarvoor afdeed met niet meer dan een hoofdknikje, belden aan om te zien wat wij nou toch aan het doen waren. Zoiets kan blijkbaar: als je je eigen… Continue reading
AMG Schmidt
12 juli 2022 Ik vind de boeken van Annie M G Schmidt leuker dan haar biografie. Dat verbaast me niet, want haar verhalen en vooral heel veel versjes en gedichten zijn nu eenmaal onvergetelijk. Ondanks het kolenfornuis en ondanks de treurnis vond ik het lied van het fluitketeltje een verademing om te zingen. We leerden… Continue reading
De zevende van de zevende
07 juli 2022 Zeven-zeven is een zware datum. Spreek het maar even uit, niet te snel. Het is vandaag zestig jaar geleden dat mijn jongste zus de man zou ontmoeten met wie ze zich twee jaar later verloofde, ook op de zevende van de zevende. Het huwelijk, dat was toen al wel duidelijk, zou weer… Continue reading
De jonker
06 juli 2022 Ons huis aan de singel dankten wij indertijd aan de bemoeienissen van de schoonmoeder van mijn zus. Toen zij hoorde dat wij woonruimte zochten in Utrecht ging zij enthousiast aan de slag om haar netwerk te beproeven op het gebied van beschikbare woonruimte. Het werd de singel en dus niet Amelisweerd. Daar… Continue reading
Sorry
05 juli 2022 In de aula van de school namen we afscheid van enkele oud-collega’s. De zaal zou al vroeg in de avond gebruikt worden voor de eindmusical van een naburige basisschool. Daarom moesten wij daar om vijf uur uit zijn, en begon het carrousel van stukjes, liedjes en toespraken al om twee uur. Ik… Continue reading
Nooit iets anders gedaan
03 juli 2022 Als Mente en ik door de aankomsthal lopen en ik Martines broer zie, heb ik het gevoel dat ik nooit wat anders deed dan hier op Schiphol Bram te begroeten en daarna naast hem te blijven staan. Er zijn weliswaar andere momenten, maar Bram is toch vooral de man die op me… Continue reading
De overbodige fiets
01 juli 2022 Mijn vader heb ik maar één enkele keer fietsend meegemaakt, een stukje van niks. Ik zat achterop en we fietsten van zijn garage langs het politiebureau de kant op van de Rijnweg. Ik zal vijf geweest zijn. Toen al was dat een bijzonderheid, een fietsende vader, en daarom herinner ik het me… Continue reading
De fiets van mijn moeder
29 juni 2022 De laatste fiets van mijn moeder kwam niet veel jaren na mijn Union*, rond 1966. Dat verklaart waarom ook deze mosgroen en beige was. Ze hebben enkele jaren naast elkaar in de schuur gestaan. Ze kwamen alle twee van Wim Ton en op beide werd gefietst, dat ook natuurlijk. Daarmee houden de… Continue reading
De fiets met de heilige stang
28 juni 2022 Het slot is roemloos en komt al na zes jaar. Dan laat mijn broer hem achter in de rijwielstalling van het Haagse Staatsspoor om zelf met de trein naar Drenthe verder te reizen voor zijn militaire verplichtingen. De weken daarna neemt hij de bus naarhuis en blijft mijn fiets in de stalling.… Continue reading