Auteur: Len Borgdorff

15 maart 2025 Het was op de boot en we zaten aan tafel en Mente wilde weten wat ik het hoogtepunt van ons weekje Edinburgh had gevonden. Daar hoefde ik niet lang over na te denken: de Scottish National Gallery. Niet voor niks waren we daar drie keer heen gegaan. Zondag voor een eerste impressie,… Continue reading

12 maart 2025 Steeds vaker kijk ik uit het slaapkamerraam van mijn kinderjaren. Het raam aan de Choorstraat of dat van de Molenstraat, dat maakt niet eens veel uit. Beide ramen lieten het Westland zien. Je zag gebouwen, kerken, schoorstenen, huizen, de boortoren bij Naaldwijk, kassen, van alles waar je wel eens kwam, maar ook… Continue reading

10 maart 2025 In de koffiehoek van the National Gallery hangen vijf levensgrote reproducties op linnen. Ze zijn te koop in de museumwinkel, voor 120 pond. De originelen vind je elders in dit gebouw. Daar moet je meer voor neertellen; waarschijnlijk zijn ze niet te koop. Het zijn alle vijf werken van Schotse schilders. We… Continue reading

9 maart 2025 Versagen of dispereren? Wij? Geenszins. Wij vielen de stad gistermorgen aan in de wetenschap dat de stad juist vriendelijk en mooi moest zijn en daarbij was het weer op deze eerste zaterdag in maart buitengewoon. Wij liepen om de voet van de heuvel waaruit, zo lijkt het, het machtige kasteelcomplex tevoorschijn werd… Continue reading

7 maart 2025 Volgens de Michelingids heeft op de plaats van het grote Waverley Station, het hoofdstation van Edinburgh, ooit een kathedraal gestaan. Ik probeerde me dat voor te stellen voor Utrecht. Dat zou toch wel heel erg jammer geweest zijn van de Dom. En van het hele gebied tussen Oude en Nieuwe Gracht.Voor Edinburgh… Continue reading

6 maart 2025 Op de school van de jongetjes van Bunnik Side is ALS een ding. Een van de ouders wordt geteisterd door deze ziekte, al anderhalf jaar of langer, en heeft zich vanuit zijn rolstoel ontpopt tot een actievoerder en daarmee tot de mascotte van de school. Er worden regelmatig acties gevoerd waarvan de… Continue reading

1 maart 2025 ‘Mijn naam is Legio, want wij zijn velen.’ De stemmen in mijn hoofd beginnen me te vervelen. Zoals een knipperende lamp dat doet. Het is een soort belletje trekken. Je hoort het gerinkel en staat al op terwijl je weet dat je niemand bij de deur zult zien staan als je die… Continue reading

22 februari 2025 De jongetjes hebben ‘schermtijd’ en het meisje doet haar middagdutje. Ik zit bij de jongens op de bank en herkauw de column van de heer Ephimenco in Trouw van vanmorgen. Ik pak er mijn notitieblokje even bij om de geur van de wierook af te komen waarop de columnist zich vandaag trakteerde… Continue reading

12 februari 2025 Al bij het ontbijt kwam ik de Hardwerkende Nederlander tegen, nu als kopje boven een ingezonden brief in de krant. De vreugde om mijn boterham met jam was in één klap weg. Ik houd niet van die hardwerkende Nederlander. Allereerst loopt de woordgroep metrisch uit de pas. Je kunt er geen poëzie… Continue reading

10 februari 2025 Boven dit stukje zou een bestaande uitdrukking komen, eentje van enig gewicht, eentje ook die voor verontrusting zou kunnen zorgen. Al lezend zou je uiteraard ontdekken dat dat allemaal wel meeviel, maar toch ook dat de titel van het stukje de lading inderdaad volledig dekte. De crux was dat ik het niet… Continue reading

1 februari 2025 ‘Reken er maar op dat we de auto een eind bij de school vandaan moeten parkeren,’ zei ik. Het werd een wijk verderop. Maarssenbroek is een labyrintische ervaring, waarop ik was voorbereid: ik heb er jaren gewerkt op de school die we vanavond gingen bezoeken. Dat labyrint kun je enigszins bezweren door… Continue reading

31 januari 2025 Het achtervolgt me al een tijdje zonder dat het ervan kwam daarvan verslag uit te brengen. Ondertussen word ik ingehaald door de gebeurtenissen en daarom moet het er nu maar eens van komen. Ik ontdek zojuist dat ik eigenlijk al te laat ben: ik heb een foto gewist die had kunnen bijdragen… Continue reading

25 januari 2025 Tuinwijk vormt samen de Vogelbuurt, Lauwerecht en Staatsliedenbuurt de combi Votulast, een samentrekking om droevig van te worden. In dat Votulast moest ik her en der een envelop door bussen schuiven. Dat was op dinsdag 14 januari, maar het avontuur komt in alle hevigheid bij me terug. Het is zeven uur in… Continue reading

23 januari 2025 We hebben het over Utrecht. Zondag aan het eind van de middag fietste het mij tegemoet: het Dapperstraatgevoel. We waren onderweg naar huis. Een kwartier eerder had men ons wanwege sluitingstijd weggestuurd bij het Catharijne Convent, dus inderdaad: het was al donker. En koud en onoverzichtelijk was het ook. Niet in de… Continue reading