Auteur: Len Borgdorff

Och Heden – 3 juni 2023 Zonder dat kussentje zou ik niet teruggekomen zijn op onze verbijstering, daar aan de balie van een reusachtige caranvanhandel in Schweinfurt. Vijfhonderd meter verderop was de camping. Daar was de receptie gesloten en werden we verwezen naar de firma Thein, die handelt in caravans van het merk Fendt. Er… Continue reading

Och Heden – 1 juni 2023 Je hoort mij niet klagen over patat. Heerlijk, eens in de twee of drie weken. Een rijk gepaneerde schnitzel? Dat kan zo lekker zijn na een dag afmattende fietsen en een keertje per maand, misschien iets minder. Een pizza, döner? Mits met mate hoor je van mijn kant geen… Continue reading

Och Heden – 31 mei 2023 Via Facebook reageerde Wilma op pinkstermaandag nog met een vriendschappelijke duim. Het verraste me dat mijn waarschijnlijk trouwste lezeres in haar narigheid nog een stukje van me las. De laatste zoen gaven we haar een week eerder. Mente gaf er eentje op de linker- en ik een op de… Continue reading

Och Heden – 29 mei 2023 Van Rothenburg tot Bamberg volgden Henk en ik de Aischradweg. Henk laste daarvoor thuis op de computer delen van drie routes tot een eigen cirkel aan elkaar en wel zo dat je op de gps-toestelletje het lijntje maar hebt te volgen. Dat bestand (ik vind het jammer dat dit… Continue reading

Och Heden 26 mei 2023 Het was de tweede klim van de fietstocht die begon in Miltenberg en die zou voeren naar Laudenbach. Even wat bijpassende riviernamen: start bij de Main, dan de Erft en ten slotte de Tauber. Klimmen is niet mijn ding. Verwoede pogingen van vorig jaar toonden toen een licht verbetering, maar… Continue reading

Och Heden – 22 mei 2023 Het gevaar is dat ik Ineke niet vinden kan. Het begin is makkelijk. Voorbij de ingang van de begraafplaats naar links en dan in een wijde boog naar achteren. In de loop der jaren herken ik allerlei punten, oriëntatiepunten,  maar even goed kan ik ze herkennen van een keer… Continue reading

Och Heden – 18 mei 2023 Het zijn de beginregels van een gedicht van Pierre Kemp. Deze dichter was zo gefascineerd door het schilderij dat hij telkens weer terugging naar het Rijksmuseum om het daar te bekijken. Het gedicht van jaren later maakt duidelijk dat die verliefdheid nooit overging. Ik weet niet hoe oud Kemp… Continue reading

Och Heden – 16 mei 2023 Blijkbaar maakt Aat regelmatig een wandelingetje door zijn huis en trekt hij daarbij ook wel eens een boek tevoorschijn dat volgens hem weg kan. Hij appte over twee boeken van Rembrandt. Of ik interesse had in een catalogus en een biografie. Ja, natuurlijk heb ik dat. Als ze weg… Continue reading

Och Heden – 13 mei 2023 De eerste keer was in de achtertuin, niet lang nadat Sovjetleider Chroetsjow voor een vergadering van de VN met een schoen op de katheder hamerde. Ik vond het leuk wat de man daar deed; de man zelf beviel me ook. Het maakte mij als achtjarige nieuwsgierig en mijn broer… Continue reading

Och Heden – 9 mei 2023  ‘Alle reden om hier op een schone bladzijde te beginnen. Vandaag is Jaap geboren. En wel  om 11.47 uur v.m., zeg ik er voor de boeken maar even bij. Vanmorgen rond half vijf braken bij Mente de vliezen. Het vruchtwater kwam niet, zoals bij Sam, in een grote golf,… Continue reading

Och Heden – 6 mei 2023 De vlag staat weer in zijn hoekje op zolder. Een paar dagen per jaar mag hij buiten spelen, maar omdat het geen boerenvlag is, blijft het daarbij. Dat ik vrolijk word van het wapperende rood-wit-blauw werd me de afgelopen dagen duidelijker dan anders. Dat had alles te maken met… Continue reading

Och Heden – 4 mei 2023 Er was veel belangstelling voor de presentatie van het boek* over Tuindorp ruim twintig jaar geleden. Het was zo druk in de aula en hal van het schoolgebouw dat meneer Dik en ik besloten naar buiten te lopen, waar we elkaar tenminste konden verstaan. Terwijl we naar buiten liepen,… Continue reading

Och Heden – 1 mei 2023 De spreekster vroeg zich af als losse flodder wat een hand zoal te doen vindt en om het nét iets minder dan dat te laten lijken gaf ze er ook nog een voorbeeld bij. Ze zei: iets schrijven met een pen op het papier bijvoorbeeld. En alsof ze mijn… Continue reading

Och Heden – 28 april 2023 Aaldrik Valom, die ongekende, aangetrouwde oudoom van Mente. Hij was zijn halve leven weduwnaar, verloor in 1926 een zoon van dertien. Toen woonde hij al in Amsterdam. En hij gaf een serie over bijbelvertellingen uit die doen vermoeden dat hij een vroom en waarschijnlijk stevig gereformeerde schoolmeester was. Op… Continue reading

Och Heden – 27 april 2023 Ik stond daar op de begraafplaats bij Obergum dus zomaar bij het graf van dat veel genoemde zusje Metje en dat niet alleen: zij blijkt in een dubbelgraf te liggen, samen met haar zus Amke, zes jaar ouder dan Metje en vier jaar later overleden, in 1917. Vreemd genoeg… Continue reading