Categorie: Och heden

15 mei 2025 Wat mij de dagen rond 5 mei een beetje dwarszat, was dat ik zo weinig wist van wat mijn ouders in de oorlog meemaakten. Er werd niet veel over gesproken, misschien, maar van mijn kant heb ik vast en zeker niet goed geluisterd en gevraagd, laat staan doorgevraagd, heb ik amper. Van… Continue reading

7 mei 2025 We wisselden per telefoon de door ons verrichte prestaties van de afgelopen week uit. Mijn zus had buiten de planten water gegeven. Ik overtroefde haar en vertelde dat ik gistermiddag anderhalve kloeke varenstruik van de achtertuin naar de kliko had verhuisd, daarmee onze herkomst verloochenend, want mijn zussen, één broer en ik… Continue reading

4 mei 2025 In de tweede en derde klas van de middelbare school kreeg ik godsdienstles van dominee Jac. van Dijk. Een man in het zwart met het gezicht van een deftige, zij het wat gehavende kolenboer. Er was ook iets met zijn kaken, aldus mijn eerste indruk. En er was een kapotte voortand. We… Continue reading

3 mei 2025 De tekenen bedriegen niet. ‘Vergeet je petje niet,’ zei Mente. Ik zweeg om mijn irritatie niet te laten blijken. Natuurlijk vergat ik mijn petje niet. Vertel mij wat: zomer en winter, altijd draag ik een petje, tegen koude, tegen het felle zonlicht, tegen de regen die in mijn ogen stroomt, tegen de… Continue reading

2 mei 2025 De tekenen bedriegen niet: het terras waar wij met koffie en gebak ons dagje Happen en Trappen zouden beginnen, lag in de schaduw van de oude kerk van Harmelen, waar we ook zonder te hoeven zoeken een plek vonden voor onze auto. De zon scheen, de wind was elders, in elke geval… Continue reading

28 april 2025 Er is geen sprake van dat Tommy op dit moment terugdenkt aan het fietstochtje van afgelopen vrijdag, terug van ons bezoekje aan het Spoorwegmuseum. Het jochie loopt nu ergens rond in een bungalowpark in de Bourgogne en dan heb je wel iets beters te doen. Voor mij ligt dat anders. Ik ben… Continue reading

25 april 2025 Bij de Jan van Galenstraat stond ik stil om de Kardinaal de Jonghweg over te steken. Kort daarvoor had Tommy me gevraagd waarom de fietsenmaker een jaar of twee terug een nieuwe bel op mijn stuur zette zonder me daar voor te laten betalen. Hij was daar bij geweest en blijkbaar had… Continue reading

15 april 2025 Eén, anderhalf jaar geleden en misschien nog wat langer terug kwam ik mezelf tegen op Twitter of X, ik weet niet meer onder welk regime we toen leefden. Als profielportret had ik ooit een tekening gebruikt die de toen vijfjarige Klaas van me maakte. Het was iets anders: Klaas maakte een tekening… Continue reading

10 april 2025 ‘Wacht,’ zegt Dirk zodra hij ons ziet, ‘ik heb nog wat voor je.’ Ik wil nog zeggen dat ik het boekje binnenkort een keer kom ophalen, maar dat zeg ik niet meer tegen hem, want hij is al weg. Dirk viert met zijn geliefde vandaag zijn 50-jarig huwelijksfeest. Ik kijk achter me… Continue reading

Fietsen langs de Maas 2 4 april 2025 Dat we de wind niet mee hebben, begint ons op de tweede dag pas halverwege tegen te staan. Er is progressie. We hebben ons dan al vergaapt aan Stevensweert en op een riant terras, hoe kan het ook anders, behalve koffie ook gekozen voor een stuk vlaai.… Continue reading

3 april 2025 Mensen die we tegenkomen weten ons te vertellen dat wij het weer wel heel erg mee hebben op onze fietstocht langs de Maas. Wij hebben het lef niet om daar iets tegen in te brengen, al doet de wind hier wat hij vroeger ook al deed toen ik langs de duinen van… Continue reading

1 april 2025 Er zit onrust in mijn lijf. Er moet nog van alles gedaan worden om dat wat onverbiddelijk voorbij is toch een beetje recht te doen, of in ieder geval mijn goede wil te tonen. Voordat een deur dichtvalt en gekoesterde herinneringen van mensen zijn verdampt. Dat zette bij Lien al een jaar… Continue reading

22 maart 2025 ‘Als je een boek van Vestdijk gaat lezen, dan moet je de eerste dertig bladzijden niet zeuren, maar gewoon stug doorlezen.’ Dat vertelde ik leerlingen. Dat is wel lang geleden; niet voor niets vroeg mijn koude achterneef (toch goed voor een plank vol met de verzamelde romans van het orakel uit Doorn),… Continue reading

20 maart 2025 Het verhoogde kinderstoeltje waarin mijn schoonmoeder ooit zat, werd later zo gedemonteerd en verzaagd dat het als laag kinderstoeltje nog enkele generaties meeging, Uiteindelijk hebben niet alleen zij (mijn schoonmoeder was enig kind), maar ook haar kinderen, haar kleinkinderen en zelfs haar achterkleinkinderen er in hebben gezeten. De uiteinden van beide armleuningen… Continue reading

15 maart 2025 Het was op de boot en we zaten aan tafel en Mente wilde weten wat ik het hoogtepunt van ons weekje Edinburgh had gevonden. Daar hoefde ik niet lang over na te denken: de Scottish National Gallery. Niet voor niks waren we daar drie keer heen gegaan. Zondag voor een eerste impressie,… Continue reading