Categorie: Och heden

7 september 2024 Langs een schutting bij Linschoten stonden bloemen die ik gemakshalve een zonnebloemachtige zou willen noemen, maar die Aat spontaan helianthus noemde. Hij zei erbij dat hij er een hekel aan had, aan die bloemen. Dat vond ik wel een beetje sneu voor ze. Was het vanwege de stugheid van de steel of… Continue reading

3 september 2024 Hij is er niet, niet dat ik weet tenminste, maar hij had er heel goed wel kunnen zijn, de foto waarop je, als op een zoekplaatje, al die dingen tegen kunt komen die het einde van deze zomer niet haalden. De thermosfles die ik vrijwel dagelijks gebruikte, misschien wel dertig jaar lang,… Continue reading

31 augustus 2024 Een vervolg op Tijdens de Wandeling van 30 augustus 2024 Natuurlijk ging ik vrijdag niet aan de wandel om bij de Reeuwijkse Plassen Bollo de beer tegen te komen en ook niet om een tijdje achter een stel te lopen dat duidelijk een nieuw paar van latere vormde. Om mensen tegen te… Continue reading

26 augustus 2024 Alles glimt van nieuw en fris en uitgerust. Als ik de straat uitrijd, zijn het speeltuintje en het sportveldje daarnaast vol van kinderen. Zeer hoorbaar, maar decent. Er wordt wat gerend, maar niemand probeert een record verbeteren. Orde hoeft er niet gehouden te worden blijkbaar, want drie juffen staan bij elkaar om… Continue reading

23 augustus 2024 In het vorige stukje tref je voldoende pistolen van Tsjechov om nog veel langer bezig te zijn met die niet eens zo zonnige zomer van het jaar 1965. Die pistolen trof ik aan in een filmrecensie. Als je op de eerste bladzij van een verhaal van Tsjechov een pistool aantreft, dan weet… Continue reading

21 augustus 2024 Mijn eerste tentje kreeg ik voor mijn dertiende verjaardag. Volgens mij was het een derdehandsje. De vorige bezitter was Aat. Een de scheerlijn voor hing een versleten vlaggetje met daarop een edelhert en ‘Hoenderloo’. Het was een enkeldaks geval, van katoen uiteraard, en met een los grondzeil. Kop en kont waren recht… Continue reading

20 augustus 2024 Vorige week maakte Klaas zijn eerste kampeerfietstocht. Die bleef beperkt tot twee dagen en een nacht, omdat er onweer dreigde. Het leek opa Henk niet verstandig om met zijn kleinzoon in een tent de nacht door te brengen terwijl het onweerde. Ze verkenden de noordelijke kant van de Veluwe, het leefgebied van… Continue reading

Op bezoek bij Breitner 3 Breitner liep veel door Amsterdam. Om te tekenen. Maar ook om te fotograferen. Op dat terrein was hij een belangrijke pionier. Hij hield ervan om het dagelijkse leven vast te leggen. Voor hem bestond dat vooral uit paarden en werkmeiden, maar ook uit bouwplaatsen. Zijn fotografie hielp hem aan beelden… Continue reading

Op bezoek bij Breitner 2 Natuurlijk kijk ik weer even naar de gezichten, dingen waar Breitner zo gemakzuchtig mee omgaat. Drie jonge vrouwen – meiden – lopen over een onmiskenbaar Amsterdamse brug. De gezichten, maar veel langer kijk ik naar de vooruitgeblazen lijven. Breitner is een hoekige, slordige schilder, kun je zeggen. Hij heeft geen… Continue reading

4 juni 2024 Orkney kun je vanuit verschillende havens bereiken. De van oudsher meest bekende is die vanaf John o’Groats. Niet dat ik dat wist, maar nu we er geweest zijn, is me dat  meer dan duidelijk geworden. John o’Groats wordt wel beschouwd als het meest noordelijke stukje van het vasteland van Groot-Brittannië. Vandaar de… Continue reading

3 juni 2024 Ik kende het hele stadje niet en dat had wel zo mogen blijven. We kwamen er gistermiddag aan, vroeg genoeg voor een verlate lunch en een wandeling. Die lunch werd een scone en een kop thee. We hadden geen trek in iets waar onvermijdelijk een bak frites aan vast zat. De eetgelegenheid… Continue reading

2 juni 2024 Joris stuurt me opnieuw een foto met een bankje erop. Dat zag ik al eerder op een andere foto, toen het nog in een hal stond van het bedrijf waar hij werkt. Ik gebruik de tegenwoordige tijd, let daar even op. We hebben het hier over een stevige eikenhouten bank die makkelijk… Continue reading

1 juni 2024 Een paar keer per week fiets ik langs kasteel Oud-Zuilen. Dat intussen jaar of dertig. In het licht van wat je je bij een kasteel voorstelt is dat drie keer niks, maar vandaag denk ik daar met enige schaamte toch anders over. Ik ben daar namelijk nooit verder gekomen dan de drempel.… Continue reading

31 mei 2024 Wanneer we nog maar net langs Loch Lomond rijden, begint Bob Dylan al te zingen. ‘My heart is in the Highlands.’ In werkelijkheid duurt dat nummer al niet minder dan zestien minuten, bij mij de rest van de dag. Niet dat ik de woorden allemaal zo paraat heb, maar wel het voortdurend… Continue reading

30 mei 2024 Waarom het pasje van de ene bank het nu niet deed en dat van de andere wel, is me nog een raadsel, maar het geluk is natuurlijk dat ik die andere pas ook bij me had, zodat we in Schotland toch over wat contant geld beschikken. Dat was het eerste wat we… Continue reading