Categorie: Och heden

Och Heden – 27 maart 2023 Bukken ging vanzelf en ook dat ik me daarbij afvroeg wat ik zou doen als het een drol zou blijken te zijn, daar in berm. Het antwoord wist ik ook al: wat het ook was, ik zou hem oprapen, die glanzend bruine knol. Een vergeten kastanje, dat had het… Continue reading

Och Heden – 24 maart 2023 Ziekte, onbestendigheid van het weer, een wandeling en bezigheden die geen uitstel verdroegen. Dáárom was al meer dan een week mijn vaste fietsrondje er bij ingeschoten. Je begrijpt dat ik vandaag opgetogen thuiskwam. Over de veranderingen in de natuur viel zoveel moois te zeggen. Mente zat aan tafel, zag… Continue reading

Och Heden – 23 maart 2023 Momenteel lees ik Zoeklicht op het gazon van Auke Hulst. Hoofdpersoon is Richard Nixon, de man die de twijfelachtige eer heeft om als enige president van Amerika voortijdig naar huis gestuurd te zijn. In drie episodes komen we Nixon tegen, eerst bij een nachtelijke wandeling waarbij hij zich zomaar… Continue reading

Och Heden – 3 oktober 2019 O, o, Den Haag, dwaze stad achter de duinen, zingt het in mij, maar gelaten klinkt het, ingehouden. Het gaat niet goed daar. We drinken koffie en Mente eet per ongeluk mijn stroopwafel op. Ik begrijp dat wel. Ze is weliswaar niet in die stad geboren, maar getogen wel.… Continue reading

Och Heden – 16 maart 2023 Dinsdagavond naar het laatste verkiezingsdebat gekeken, met die Baudet die me voor raadsels blijft stellen. Hoe heeft het toch kunnen gebeuren, vier jaar geleden? Met zo’n man? Met zulke mensen? Van de treurnis die zich toen om me heen sloeg, is nu voornamelijk alleen de verbazing nog over. Dat… Continue reading

Och Heden – 14 maart 2023 Bij het derde huis wilde een meisje weten waarvoor ik collecteerde. Dat zou deze dagen niet de laatste keer zijn. Amnesty International zegt kinderen niks, daarom vertelde ik van mensen die in de gevangenis zaten, niet omdat ze iets slechts hadden gedaan, maar omdat ze in een vreemd land… Continue reading

Noorse liefde 2 Och Heden – 12 maart 2023 Toen Sissel weer terug was naar Noorwegen – we hebben het over 1967 – schreven we elkaar dus dagelijks en vaak ook ging er iets extra’s de een of andere kant op. Een zelf geëmailleerd asbakje, een plaat, maar vooral foto’s deden het goed. Allereerst waren… Continue reading

Een Noorse liefde 1 Och Heden – 10 maart 2023 Terwijl Lukas voor me langs zwemt, waarbij we af en toe naar elkaar zwaaien of onze tong uitsteken, kom ik in een boek van Auke Hulst de naam Kristin tegen. Kristin, bedenk ik, dat was de tweede naam van Sissel. Ineens weet ik ook weer… Continue reading

Och Heden – 5 maart 2023 Van Madurodam vonden ze de speeltuin het mooist. Daarover hoefden ze niet lang na te denken. Lukas al helemaal niet. Markus was het meteen met hem eens, ook al had hij zich er in diezelfde speeltuin wel aan geërgerd dat de daarin opgestelde en tot klimrek omgebouwde vissersschuit nog… Continue reading

Och Heden 4 maart 2023 Het is me niet vergund om in deze maanden Het melkmeisje van Vermeer zelf te aanschouwen. Ik troost me met de gedachte dat ik het werk al verschillende keren wel echt gezien heb en laat ik er ook maar even op rekenen dat het nog wel eens zal gebeuren. Waarop… Continue reading

Och Heden 1 maart 2023 ‘Hoe sprong mijn hart hoog op in mij’ (psalm 122) toen ik in de National Gallery naast een schilderij van De Hooch dat ik enkele jaren geleden uitgebreid bewonderd had in het Delftse Prinsenhof het bordje zag met de mededeling dat de twee Vermeers die daar normaliter hingen al op… Continue reading

Och 25 februari 2023 Voor Wilma Waarom ik bij het vorige stukje niet ook het gedicht had geplaatst, wilde ze weten. We spraken elkaar erover door de telefoon, afgelopen maandag. Daar kon ik snel een antwoord op geven: de stukjes mogen niet langer zijn dan 600 woorden, dus er was geen plaats meer voor het… Continue reading

Och Heden 18 februari 2023 Pas halverwege het vrolijke melodietje dat onze deurbel laat horen als ie wordt ingedrukt drong het geluid ervan tot me door. Ik zat boven en de deur van mijn kamer was dicht. Of ik de bel zo kan horen, vraagt Mente me vaak, als zij even weggaat. Altijd zeg ik… Continue reading

Och Heden 17 februari 2023 Onderweg naar de badende vrouw waarover ik gisteren mijn hart uitstortte, keek ik natuurlijk wel naar heel veel ander moois. Ik wist niet dat in de National Gallery ook Lake Keitele hangt, een schilderij van Akseli Gallen-Kallela. Waar en wanneer zag ik dat eerder? Daar kocht ik een kaart van,… Continue reading

16 februari 2023 Londen wil ik niet doen zonder er ook de National Gallery in te lopen en daar De badende vrouw van Rembrandt te begroeten. Ooit kwam zij via een tijdschrift in mijn leven toen ik veertien was. Zoveel schoons, zoveel sublieme eenvoud, daar kon geen Nachtwacht tegenop. Een aantal jaren later kwam ik… Continue reading