21 februari 2024 Begin ik van mijn geloof te vallen of wordt het tijd om de woorden van de zachte krachten die zeker winnen zullen in het eind tegen een ander licht te houden? Ik zit langs het zwembad waar ik met één oog kijk naar de slagen die Markus in het water maakt en… Continue reading
Categorie: Och heden
Anselm Kiefer
17 februari 2024 Als je nog naar de tentoonstelling van Anselm Kiefer wilt, mag je wel opschieten. Dit is de laatste week waarop je ervoor naar Museum Voorlinden kunt. Waarschijnlijk draait de documentaire die Wim Wenders van deze kunstenaar maakte ook nog wel ergens. Ik heb intussen beide gezien en dat steeds in hetzelfde gezelschap.… Continue reading
Een tikje terug
15 februari 2024 Mij bereikt het verzoek om te reageren op een tikkie. Het komt van een vriend, maar dan eentje die zich niet met de formulering daarvan heeft beziggehouden. Die kreeg hij aangereikt van zijn chat gp-assistant. Een tikkie dus. Tikkie en niet tikje. Heel even staat mijn moeder achter me om me geïrriteerd… Continue reading
Het bankje
10 februari 2024 Neef Joost belde vanmorgen. Hij stond in een bos ergens tussen Den Dolder en Lage Vuursche, bij een open plek, honderd meter van een klein parkeerplaatsje. Op de plek waar het bankje van opa en oma moest staan. Maar hoe hij ook om zich heen keek: geen bankje. Had hij iets verkeerd… Continue reading
To do
8 februari 2024 Een digitaal lijstje vertelt me welke klussen er voor een dag liggen te wachten. Dat is erg praktisch, dat lijstje, en ook dat het digitaal is. Om met het eerste te beginnen: het geeft overzicht en daarmee een zekere rust aan het hoofd waar anders op de gekste, vaak ongewenste, momenten weer… Continue reading
Klepperende lamellen 3
28 januari 2024 The White Album van The Beatles kwam uit aan het eind van 1968. Ik was de Beatles zeer toegedaan, maar je kon je geld maar een keer uitgeven en dat reserveerde ik liever voor Bob Dylan. Bovendien had mijn vriend Aart het dubbelalbum al gekocht. Net als mijn buurjongen. Dat neem ik… Continue reading
Klepperende lamellen 2
25 januari 2023 Modern en postmodern zijn begrippen waar ik niet zo heel goed mee uit de voeten kan. Maar nu ik aan het klokje denk dat jaren naast mijn bed stond, dringen ze zich juist op. In de zomer van 1967 sloeg het besef als een bliksem bij mij binnen dat ik in een… Continue reading
Klepperende lamellen
22 januari 2024 Ik kom zojuist het gedicht Het blauwe bord tegen dat Ingmar Heytze schreef in opdracht van de NS. Dat was in november 2011 ‘als afscheid van het analoge blauwe informatiebord voor treinreizigers op Utrecht Centraal.’ Je vindt het nu in het Spoorwegmuseum; een groot zielloos geval nu het zijn functie niet meer… Continue reading
Sneu
Och Heden 18 januari 2024 Een paar maanden geleden nog maar zei iemand, hier aan de tafel waaraan ik nu zit, dat zij Dilan Yesilgöz toch wel een dappere, slimme meid vond. We zullen daar niet verder over uitweiden en ons beperken tot de opmerking dat ik dat beaamde; om mijn gesprekspartner ter wille te… Continue reading
Statement
Och Heden 15 januari 2024 Ik ben net weer terug van mijn fietsrondje en ik kan je vertellen dat ik erg blij ben met mijn nieuwe wanten. Nu kan ik meteen aan een stukje beginnen waarnaar de mensheid ongetwijfeld reikhalzend uitkijkt. Vorige week zag ik de aflevering van Wintergasten waarin Janine Abbring in gesprek is… Continue reading
Buisjes
Och Heden 11 januari 2024 Lange tijd ging het om niet meer dan een kinderhandje vol macaroni-elleboogjes. Die werden gebruikt om in een klein Volkswagenbusje te proppen, een miniatuurautootje met een achterklep en zijportieren die open kunnen. Op die manier kon het rijden. Want zo was het volgens de toen driejarige Markus: deze auto reed… Continue reading
De fietsenmaker
2 januari 2024 Natuurlijk moest het nieuwe jaar ook worden ingeluid met een fietstochtje langs vertrouwde paden. Ik nam me ook voor om een foto langs de Vecht te maken, vandaar die camera in mijn zak. Probleem was alleen dat ik er niet aan dacht en dat had alles te maken met de drukte langs… Continue reading
Daar bij die molen
Och Heden 1 januari 2024 Om het jaar af te ronden reed ik naar Monster. Een impuls die nogal voor de hand lag, want daar in Monster werd op 31 december 2015 mijn moeder begraven. Zij overleed indertijd op eerste kerstdag en dat verklaarde het boeket bloemen op het graf van mijn ouders. Ze stonden… Continue reading
Mooi 2022
Och Heden 29 december 2023 Zojuist de laatste hand gelegd aan Mooi 2022. Lees maar, er staat hier wat er staat. Terwijl de kranten het afgelopen jaar in beeld brengen, blikte ik nog wat verder terug, naar het vijfde deel in een serie die zowel naar voren als naar achteren kan uitgroeien. Dat is allemaal… Continue reading
Lucas 2 vers 8
Och Heden 21 december 2023 De herdertjes hoorden ’s nachts helemaal geen engelen zingen. Ze hoorden elkaar, daar in het koude en natte gras bij Ter Apel, zoals het Bethlehem met zijn chronisch gebrek aan onderdak ook wel mag heten. Ze liggen er zonder schapen, wat alleen al vanwege de ontbeerde warmte wel jammer is… Continue reading