23 november 2024 Griep, fikse verkoudheid, malaise – geef het maar een naam – hield mij bijna een week binnenshuis en dat betekende dat ik nog maar één dag over had om mijn belofte na te komen om namens Kerk in Actie langs de deuren te gaan voor kinderen in de Oekraïne. Daarvoor hoefde ik… Continue reading
Categorie: Och heden
De dame van Israëls
14 november 2024 Veertien dagen geleden stapte Mata Hari op me af, in het Kröller-Müllermuseum. Er gebeurde iets dat mij verbaasde. Was dat omdat ze op het levensgrote schilderij zo dik in de kleren zat dat je tussen hoed en verhullend lange en rijkelijk van bont voorziene mantel alleen maar haar in een paar streken… Continue reading
Een dagje Voorburg 2
7 november 2024 Dat Hofwijck is een eigen ontwerp van zijn eerste bewoner, Contstantijn Huijgens. Hij ontwierp niet alleen dit huis langs de Vliet, maar ook de tuinen, waarbij hij zich liet inspireren door Vitruvius, of specifieker, door de mens van Vitruvius. Daar heeft het landgoed de vormen en verhoudingen van het menselijk lichaam. Het… Continue reading
Dagje Voorburg 1
6 november 2024 Op mijn verzoek blijven we deze keer dicht bij huis. Bij zijn huis dan. Doorgaans zien we elkaar twee keer per jaar en één daarvan is ons dagje uit. Nu dus in Voorburg. Ik heb het over mijn kouwe neef, die veertig jaar geleden korte tijd onze buurman was. Dat was in… Continue reading
Wiebeltand
26 oktober 2024 Volgens Markus kan er wel een paar jaar overheen gaan, maar het grote wisselen heeft zich aangekondigd. In de vorm van een hoektand rechtsonder. Volgens het ISO 3950-systeem dat in de tandheelkundige wereld wordt gehanteerd gaat het om de acht, drie, maar dat weet Markus natuurlijk niet. Die merkt alleen dat hij… Continue reading
Meisje van dertien
22 oktober 2024 Op de eerste ouderavond in de brugklas hield ik er rekening mee dat sommige ouders die niet voor het eerst meemaakten. Vanwege oudere kinderen kon het de tweede, derde en soms zelfs vierde keer zijn, zo’n eerste brugklasouderavond en als dan dezelfde man (ik) ook nog weer precies dezelfde dingen zei, kon… Continue reading
De vinger van Nora
18 oktober 2024 Ik moet opschieten. Kleine kinderen leven in wat lijkt op een voortdurend heden, maar o, wat kan dat snel voorbij zijn. Tot de eeuwigheid waarin een peuter leeft hoort in het geval van Nora het vingertje waarmee ze graag omhoog wijst. Niet alleen omhoog, met het grootste gemak kan ze ook naar… Continue reading
555 en de engelen
16 oktober 2024 Je kunt je afvragen of het mogelijk is om voor de regio met Israël, Gaza en Libanon één woord te gebruiken zonder dat die kruit levert voor een standpunt. De narigheid daar heeft niet genoeg aan zichzelf, ze wil overal in de wereld voor verdeeldheid zorgen, in de kroeg, de kerk en… Continue reading
Geen orgel van Van Vulpen
11 oktober 2024 Als lid van de cantorij van de Tuindorpkerk zing ik elke donderdag bij de vleugel die daar staat. Al twintig jaar. Deze kerk herbergt het oudste orgel van de stad Utrecht, een Ruprechtorgel dat zijn leven begon in de achttiende eeuw. Aan dit orgel ontleent de Tuindorpkerk zelfs enige roem in muzikaal… Continue reading
Ben Viegers
4 oktober 2024 De meeste schilderijen van Ben Viegers die je de afgelopen maanden kon zien in het Westlands Museum zijn weer ingepakt en op transport gesteld naar hun eigenaars. Dat kunnen ook kunsthandels zijn waar zijn werk te koop is. Op internet zie ik dat er regelmatig werk van hem te koop wordt aangeboden.… Continue reading
Glazen stad
2 oktober 2024 Glazen Stad Als bloemen bloeien achter strandenEn mensen zoeken ’t bruin van zonOmhelzen Westlandse tomatenHun zusjes de komkommers groen Dan knispert sla en blozen pruimenEn streelt de perzik en de druifIs als een uitgelaten meisjeMet bloedkoralen in haar kuif Dat is het Westland, glazen stadEuropa’s tuin en Neerlands schat Derde klas, middelbare… Continue reading
De lijn de dijk 4
22 september 2024 Nog één keer terug naar de vlonder voor de trekkershut met uitzicht op de dijk. Naar dat paaltje ook. Eerst iets anders. In het eerste, op locatie geschreven stuk stond aanvankelijk een alinea die ik eenmaal thuis heb geschrapt. Dat ging me wel ter harte, want aan mijn waarneming had ik een… Continue reading
De lijn de dijk 3
18 september 2024 Bij Jaap Zijlstra stond ik ooit voor een stilleven van Marius van Dokkum. Het ging om een klein werkje, een stilleven met gestoofde peertjes. Een werkje dat thuis hoort in de school van fijnschilders die Nederland kent. Niet alleen schilderen ze uiterst verfijnd en minutieus tot op de vierkante centimeter – of… Continue reading
De lijn de dijk 2
17 september 2024 Toch nog even over dat paaltje bovenop de dijk, dat streepje in het landschap dat de aandacht naar zich toetrekt.* Onlangs zag ik een foto, een snelle print uit een kopieerapparaat. Er was veel getemperd groen en geel, en bruin, en één pixeltje was felrood. ‘Ja, mijn apparaat doet een beetje raar,’… Continue reading
De lijn de dijk
15 september 2024 Achter de dijk liggen de kwelders van de Dollard. Die zie je niet, vanwege die dijk, een lange, geel-groene strook, opgedrukt uit het vlakke land dat aan mijn voeten begint en eindigt in een lijn in de verte. Waar de eeuwige lucht begint. Voor een dag of vier is dit ons uitzicht.… Continue reading