Categorie: Och heden

Och Heden 14 februari 2023 Met ruim dertig mensen verbonden aan verschillende  protestantse Utrechtse kerken bezochten we ter lering, bezieling en ook voor ons eigen vermaak een aantal kerken en woordvoerders daarvan in Londen. Zondagochtend waren we in een behoorlijk gevulde St Martin in the Fields. Dat was alleen al makkelijk omdat ik daarna meteen… Continue reading

Och Heden – 9 februari 2023 Er zit nogal wat onrust in mijn lijf. Ik zal je daar nu verder niet mee lastig vallen, al was het maar omdat ook jij het nieuws volgt. Waaruit maar weer blijkt dat ik niet de enige ben met onrust en jij waarschijnlijk ook niet. De kiwi’s maken mij… Continue reading

6 februari 2023 de vrijheid is voor de mensen de vrijheid bestaat in taal de vrijheid is voor de mensen wij spreken elkander toe. De beginregels van het gedicht ‘De vrijheid smaakt naar pijn’ van Guillaume van der Graft. Ze zijn uit 1954. Ze cirkelen door mijn hoofd vanaf het moment dat het kinderboekenweekgedicht van… Continue reading

3 februari 2023 Buitengesloten ben je als je er bij had kunnen horen, en dat niet zo is. Je bent heel dichtbij, maar er zit net iets tussen. Letterlijk of figuurlijk. De watersnood bijvoorbeeld. Tijdens de ruige nacht van 31 januari op 1 februari lag ik vlak achter Westlandse duinen waar een woeste zee tegenaan… Continue reading

31 januari 2023 Vanuit Nieuw-Zeeland komt het bericht dat in de kalender van Tiritiri Matangi een fout is geslopen. Tiritiri Matangi is een vogeleiland op een uurtje varen van Auckland. Er mogen mensen op bezoek komen; maar wel gedoseerd en zeer welwillend, want het eiland is een reservaat. Vogels zijn er vrij, mensen moeten zich… Continue reading

30 januari 2023 Het gebaar herken ik. Dat zacht strijken langs slanke vingers die – al is dat wat overdreven – alle kanten uitsteken. Vlak voor Kerst was ik even op bezoek bij Lies, die dichtbij woont en met wie ik een onderwijsverleden deel waarin we veel met elkaar te maken hadden. Het kleine stukje… Continue reading

27 januari 2023 Hoe ging het verder met juffrouw Bijkerk? Ik heb geen idee. Ik kom haar naam niet tegen in mijn rapportboekje van de lagere school, niet op een foto, niet in oude koeien met gezinsleden. Helemaal niks. Toen ik overging naar de vierde behoorde zij  definitief tot de verleden tijd. Nee, erger: het… Continue reading

25 januari 2023 In de derde klas kwam ik bij meester Van Netten terecht. Het ging om een gemengde klas. De ene helft van klas drie was namelijk gecombineerd  met de tweede; ik zat met de andere helft bij klas vier. Twee keer per week moesten we ons halverwege de ochtend bij onze jaargenoten voegen… Continue reading

22 januari 2023 Even overwoog ik om dit verhaal door de ogen van juffrouw Bijkerk te vertellen, maar dan zou er niks van over blijven. Behalve juffrouw Bijkerk zelf misschien. En dat wil ik niet. Gesteld: ik zit op de fiets en iemand roept: ”Hé, kalligraaf!” Dan kijk ik verrast om me heen om te… Continue reading

21 januari 2023 Ter voorbereiding van Kamer 23 las ik Sammie en opa, van Enne Koens.  Dat was een zeer aangename aangelegenheid. Mente leest sneller dan ik, dus zij had het al uit toen ik nog moest beginnen. Zij had ervan genoten, zei ze. Ik kan er meer over zeggen: toen Klaas het hier zag… Continue reading

18 januari 2023 De weken naar Kerst begon met een amaryllisbol. De jongste gaf hem me vlak voor sinterklaas, als wegbereider voor de kerstboom die kort daarop in huis kwam. We hebben het over een bol die twee weken later in roze en wit aan het bloeien sloeg en wel met zulke grote, krachtige maar… Continue reading

16 januari 2023 Het begon met een berichtje dat de digitale doos waarmee ik tv kan kijken aan vervanging toe was. Het was een kwestie van een klik en ik zou een nieuw kastje krijgen, sneller dan zijn voorganger, zuiniger en ook nog eens vele malen kleiner. Alsof een schoenendoos vervangen werd door een doosje… Continue reading

15 januari 2023 Zojuist krijgt Mente een appberichtje binnen van Tommy, niet via de babbelbox van de familie, maar – heel discreet – via haar eigen account. Het bericht bestaat uit een filmpje van dertien seconden waarop alleen de twee lippen van een vierjarig jongetje te zien zijn. Het zijn lipjes in een hartstochtelijke zoenstand.… Continue reading

13 januari 2023 Ik had het een paar dagen terug over ‘wij’ naar aanleiding van het perspectief in Wij zijn licht van Gerda Blees. Dat herlees ik op het ogenblik. Tegelijkertijd ben ik, ook voor de tweede keer, bezig in Zondagmorgen van Willem Jan Otten. Daar kom je een andere merkwaardige verteller tegen; Otten gebruikt… Continue reading

10 januari 2023 Met veel plezier herlees ik de roman van Gerda Blees. De titel daarvan, Wij zijn licht, past alleen al daarom heel goed bij het boek omdat elk hoofdstuk begint met ‘Wij zijn […]’  en dan volgt er iets, bijvoorbeeld ‘nacht’ of ‘twee sigaretten’ of ‘cognitieve dissonantie’. De keuze voor dit wisselende en… Continue reading