16 maart 2022 Het collecteren voor Amnesty International levert ernstige vertraging op, maar de weersomstandigheden waaronder dat gebeurt zijn een weldaad en hoewel ik straks niet weet wat mijn persoonlijke opbrengst dit jaar zal zijn (zie eergisteren), zal dat een veelvoud wezen van die van eerdere jaren. Dat kan ik al vertellen terwijl ik nog… Continue reading
Auteur: Len Borgdorff
De bodemloze bus
14 maart 2022 Natuurlijk wil je dolgraag weten wat mijn ervaringen zijn met de nieuwe collectebus van Amnesty. Daarvan zijn er twee in omloop: een gewone met daarop een sticker met qr-code en een slap lapje tot koker gevouwen karton waarop je ook zo’n code vindt. Zo’n bus heb ik. Je kunt bij mij geen… Continue reading
De kleine ui
13 maart 2022 Ik ben een langzame lezer en misschien ook plan ik dingen niet goed waardoor het lezen van een boek het sluitstuk is van de dag. Een mooi sluitstuk weliswaar, maar ik val nogal snel in slaap. En voor het zover is heb ik ook al letters gelezen waarvan de inhoud niet tot… Continue reading
Een laatste bezoek
12 maart 2022 We zouden een bloemetje meenemen, maar kozen vanwege de treinreis naar Harlingen voor paaseitjes. Die waren voor Agaath. We hadden haar in augustus voor het laatst bezocht. Toen in augustus had ze wel erg lang over haar ene boterham gedaan, maar dat kon te maken hebben met onze aanwezigheid, want ze praatte… Continue reading
Rondje IJsselmeer
11 maart 2022 Aan de overkant van de Tsjonger woonde een ‘slechte boer’. Zoiets hoorde ik in de omgeving tenminste vertellen en dat ging altijd gepaard met een grijns die enige zelfingenomenheid verried. Ik heb het indertijd allemaal voor zoete koek geslikt en geloof niet dat ik heb doorgevraagd op dit punt. Van de andere… Continue reading
Geen bever
10 maart 2022 Ik keer nog even terug naar het Pionierspad van afgelopen dinsdag. Voor enige scherpzinnigheid op het gebied van de natuur moet je tijdens de wandeling bij Aat zijn en niet bij mij. Behalve vogel- is hij ook bijzonder spoorgevoelig. Dus terwijl ik me bezighield met de pracht waarmee een zeer welwillend ochtendlicht… Continue reading
Gêne
09 maart 2022 Volgende week wordt er weer gecollecteerd voor Amnesty International. Straks moet ik mijn bus ophalen, een kartonnen bus deze keer. Geen idee hoe die eruit ziet. Wel weet ik dat er geen contant geld bij te pas komt. Het is niet meer dan een geval waarmee een QR-code kan worden gescand en… Continue reading
Hamar
06 maart 2022 Natuurlijk waren we welkom, mijn broer en ik. We reden langs het huis van onze oude neef. Rijden we door of bellen we aan? vroegen we ons af. We belden aan en stapten even later een ruime kamer binnen waarin meer dan genoeg plaats was voor het enorme televisiescherm waarop schaatsers hun… Continue reading
De strijd om het bestaan
05 maart 2022 Het had weinig zin om ze samen voorop te laten fietsen of lopen. Dat was bij de eerste straathoek al duidelijk en als ik daar even niet aan dacht maakte de vertraging die onmiddellijk toesloeg dat wel duidelijk. Na de tweede bocht fietste ik al niet meer naast Liesje, maar naast Klaas.… Continue reading
Een dagje vrede
04 maart 2022 Fiets, trein, tram en een korte wandeling brachten ons naar de Zeestraat in Den Haag. Daar bevindt zich, aan de zonnige kant van de straat, Museum Mesdag. Zestig jaar geleden liep ik er alleen naar binnen, met mijn paspoort van de Melkbrigade om er kennis te maken met een wereld waarvan ik… Continue reading
Aan tafel 2
02 maart 2022 ’Waarom wilde u die hamersteel zo graag terug hebben? Die hamer en die sikkel zijn immers van een voorbij regime.’ Hij kon zo ver niet van me vandaan zitten, zijn ogen konden zo klein niet wezen, of ze staken me. Steken is het woord niet, ze sneden, want de ogen van Poetin… Continue reading
Aan tafel
01 maart 2022 In de poort trof ik de steel aan van een hamer. Het kon niet anders of die moest in de Oost-Europese chaos hierheen gevlogen zijn. Nog een geluk dat het om een klein steeltje ging en dat ie niemand geraakt had. Maar waar waren de andere stukken. Waar was de kop van… Continue reading
We hebben niets beters
27 februari 2022 Oekraïne, Rusland. Ik raak er behoorlijk de kluts van kwijt. Er zijn momenten dat ik lui achterover hangend welgemoed kan beamen dat werkelijkheid en waarheid niet meer dan een gevalletje perceptie zijn. Maar nu deze discussie gepaard gaat met bombardementen, tanks, vluchtende mensen en agressieve of juist inerte grootmachten, kom ik in… Continue reading
Verhuiswagen of liefdesbrief
25 februari 2022 Twee voor Twaalf is een vorm van poëzie. Het heeft lang geduurd, maar vanavond is dat dan toch tot mij doorgedrongen. Het kan niet anders of ik ben een van de laatsten die de schoonheid van het programma ontdekten en dan bedoel ik dus dat aspect van poëtische schoonheid die je ‘a… Continue reading
De prunus
24 februari 2022 De prunus bij de achterburen stond nog wat uit te hijgen terwijl hij zwaar leunde op de gelukkig stevige schuur in de aangrenzende tuin. Toch gaat onze dankbaarheid en bewondering meer uit naar de intussen verdwenen boom. Wortels en een deel van de stam staan er nog, dus ook fysiek blijft de… Continue reading