Een Noorse liefde 1 Och Heden – 10 maart 2023 Terwijl Lukas voor me langs zwemt, waarbij we af en toe naar elkaar zwaaien of onze tong uitsteken, kom ik in een boek van Auke Hulst de naam Kristin tegen. Kristin, bedenk ik, dat was de tweede naam van Sissel. Ineens weet ik ook weer… Continue reading
Auteur: Len Borgdorff
Gesprek met een fee
Och Heden – 5 maart 2023 Van Madurodam vonden ze de speeltuin het mooist. Daarover hoefden ze niet lang na te denken. Lukas al helemaal niet. Markus was het meteen met hem eens, ook al had hij zich er in diezelfde speeltuin wel aan geërgerd dat de daarin opgestelde en tot klimrek omgebouwde vissersschuit nog… Continue reading
Het melkmeisje
Och Heden 4 maart 2023 Het is me niet vergund om in deze maanden Het melkmeisje van Vermeer zelf te aanschouwen. Ik troost me met de gedachte dat ik het werk al verschillende keren wel echt gezien heb en laat ik er ook maar even op rekenen dat het nog wel eens zal gebeuren. Waarop… Continue reading
Vermeer gemist
Och Heden 1 maart 2023 ‘Hoe sprong mijn hart hoog op in mij’ (psalm 122) toen ik in de National Gallery naast een schilderij van De Hooch dat ik enkele jaren geleden uitgebreid bewonderd had in het Delftse Prinsenhof het bordje zag met de mededeling dat de twee Vermeers die daar normaliter hingen al op… Continue reading
Platanen
Och 25 februari 2023 Voor Wilma Waarom ik bij het vorige stukje niet ook het gedicht had geplaatst, wilde ze weten. We spraken elkaar erover door de telefoon, afgelopen maandag. Daar kon ik snel een antwoord op geven: de stukjes mogen niet langer zijn dan 600 woorden, dus er was geen plaats meer voor het… Continue reading
Ik kom niet binnen
Och Heden 18 februari 2023 Pas halverwege het vrolijke melodietje dat onze deurbel laat horen als ie wordt ingedrukt drong het geluid ervan tot me door. Ik zat boven en de deur van mijn kamer was dicht. Of ik de bel zo kan horen, vraagt Mente me vaak, als zij even weggaat. Altijd zeg ik… Continue reading
Naar Den Haag om Delft te zien
Vanwege de grote Vermeertentoonstelling haal ik een tekst uit de doos over diens Gezicht op Delft. Die stond in juni 2011 in Liter 62. Ochtend is het op Vermeers ‘Gezicht op Delft’ uit 1661. Het zal er, net als op het moment van mijn bezoek aan het Mauritshuis, halverwege de ochtend zijn. De zon schijnt… Continue reading
Het Keitele Meer
Och Heden 17 februari 2023 Onderweg naar de badende vrouw waarover ik gisteren mijn hart uitstortte, keek ik natuurlijk wel naar heel veel ander moois. Ik wist niet dat in de National Gallery ook Lake Keitele hangt, een schilderij van Akseli Gallen-Kallela. Waar en wanneer zag ik dat eerder? Daar kocht ik een kaart van,… Continue reading
De badende vrouw
16 februari 2023 Londen wil ik niet doen zonder er ook de National Gallery in te lopen en daar De badende vrouw van Rembrandt te begroeten. Ooit kwam zij via een tijdschrift in mijn leven toen ik veertien was. Zoveel schoons, zoveel sublieme eenvoud, daar kon geen Nachtwacht tegenop. Een aantal jaren later kwam ik… Continue reading
Incarnatie
Och Heden 14 februari 2023 Met ruim dertig mensen verbonden aan verschillende protestantse Utrechtse kerken bezochten we ter lering, bezieling en ook voor ons eigen vermaak een aantal kerken en woordvoerders daarvan in Londen. Zondagochtend waren we in een behoorlijk gevulde St Martin in the Fields. Dat was alleen al makkelijk omdat ik daarna meteen… Continue reading
De bouwers
Och Heden – 9 februari 2023 Er zit nogal wat onrust in mijn lijf. Ik zal je daar nu verder niet mee lastig vallen, al was het maar omdat ook jij het nieuws volgt. Waaruit maar weer blijkt dat ik niet de enige ben met onrust en jij waarschijnlijk ook niet. De kiwi’s maken mij… Continue reading
de vrijheid bestaat in taal
6 februari 2023 de vrijheid is voor de mensen de vrijheid bestaat in taal de vrijheid is voor de mensen wij spreken elkander toe. De beginregels van het gedicht ‘De vrijheid smaakt naar pijn’ van Guillaume van der Graft. Ze zijn uit 1954. Ze cirkelen door mijn hoofd vanaf het moment dat het kinderboekenweekgedicht van… Continue reading
1953
3 februari 2023 Buitengesloten ben je als je er bij had kunnen horen, en dat niet zo is. Je bent heel dichtbij, maar er zit net iets tussen. Letterlijk of figuurlijk. De watersnood bijvoorbeeld. Tijdens de ruige nacht van 31 januari op 1 februari lag ik vlak achter Westlandse duinen waar een woeste zee tegenaan… Continue reading
Een jaar ontwricht
31 januari 2023 Vanuit Nieuw-Zeeland komt het bericht dat in de kalender van Tiritiri Matangi een fout is geslopen. Tiritiri Matangi is een vogeleiland op een uurtje varen van Auckland. Er mogen mensen op bezoek komen; maar wel gedoseerd en zeer welwillend, want het eiland is een reservaat. Vogels zijn er vrij, mensen moeten zich… Continue reading
Vingers
30 januari 2023 Het gebaar herken ik. Dat zacht strijken langs slanke vingers die – al is dat wat overdreven – alle kanten uitsteken. Vlak voor Kerst was ik even op bezoek bij Lies, die dichtbij woont en met wie ik een onderwijsverleden deel waarin we veel met elkaar te maken hadden. Het kleine stukje… Continue reading