07 januari 2022
Er moest namens enkele kerken een bos bloemen komen om iemand te bedanken voor haar vrijwilligerswerk. Ik kende de mevrouw niet, maar het bericht kwam wel in mijn mailbox en niet alleen bevinden zich zowel de mij onbekende dame als de bloemenwinkel niet al te ver van hier, ook voerde een andere boodschap me langs beide adressen, zodat ik het niet zo goed zelf even kon afhandelen.
‘Als je toch bloemen koopt,’ zei Mente, ‘doe dat dan ook voor mij.’
Vanwege die andere boodschap was het niet handig om meteen twee boeketten te kopen en zo bezocht ik de bloemenwinkel vandaag twee keer. Dat was dus om praktische redenen en niet omdat het een mooie vrouw is, de mevrouw van de bloemenwinkel. Maar dat is ze wel. Ik heb het trouwens liever over het meisje van de bloemenwinkel, merk ik.
De dame van het vrijwilligerswerk, bleek een bijzondere kleine mevrouw. Mijn bloemengroet kreeg er dan ook indrukwekkende proporties van. Ik mocht tevreden zijn.
Zou, vroeg ik me af toen ik een paar uur later voor de tweede keer naar de bloemenwinkel fietste, er niet ooit een klant zijn geweest, een man, die het meisje daar tussen al die bloemen niet eens spontaan ten huwelijk had gevraagd of, een beetje lulliger, had gevraagd om een keer uit eten te gaan? Ik zou het haar natuurlijk kunnen vragen, maar dat heb ik niet gedaan. Omdat het te indiscreet was? Misschien. Maar vooral om geen ongewenste misverstanden op te roepen.
‘Zijn ze voor een cadeautje?’ vroeg het bloemenmeisje bij dit tweede boeket.
Ik vertelde dat ik er zelf naar zou kijken, maar ook dat ik ze bij thuiskomst zou overhandigen aan mijn dierbare.
‘Dat is niet alleen hartelijk,’ zei ik, ‘het is ook heel praktisch.’
Ze knikte instemmend, want die kende ze al. Ik maak wel eens opmerkingen waar ik zelf al niet meer naar luister. Ze zijn meer bedoeld om het publiek bezig te houden. Dit was er ook weer zo eentje, maar nu hoorde ik hem toevallig wel en toen ik terugfietste, bedacht ik dat ik het helemaal geen leuke opmerking vond.
Ik heb mezelf mijn verontschuldigingen aangeboden en gelukkig werden die geaccepteerd.
‘Ach joh, niks aan de hand. Waar heb je het helemaal over?’ zei ik en die reactie luchtte me erg op.
Bij thuiskomst werd ik ontvangen door stilte en lege vazen en daar heb ik gebruik van gemaakt door er eentje onopgemerkt te vullen, met bloemen die ik eerst keurig schuin heb afgesneden.
Naast groen zijn de dominante kleuren van het boeket lila en paars, dat combineert goed met de tegels in de gang.