15 november 2022
Het ontbreekt ons aan tijd om de geraniums te verzorgen: gistermorgen kwam er al vroeg een grote wagen voor de deur te staan om onze kruipruimte van isolerende korrels te voorzien, zwarte parels, en vanmorgen was het een grote graafmachine en twee mannen. Zij gingen aan de slag met de stam die nog een centimeter of zeventig uit de grond stak.
Een paar maanden geleden was er al een voertuig langsgekomen die een grijpgrage klauw om de esdoorn klemde. Dat was nog een precaire aangelegenheid, want er stond een auto bij de boom geparkeerd en we konden niet achterhalen van wie die was. Zo werd de hele exercitie uitgevoerd, terwijl de auto staan bleef. Die stond er met een afstand van dertig centimeter bovenop, niet met zijn neus maar met een zijportier. Terwijl de grijpgrage klauw om de stam geklemd bleef, haalde een man een kettingzaag door de boom. Kroon, nog vol in blad, en grootste deel van de stam werden over de auto getild. Tien meter verderop werd de boel verzaagd. Even later herinnerde niets meer aan de esdoorn die hier jaren stond. Die had gebloeid en er later voor gezorgd dat je je schoenen goed moest vegen vanwege de besjes. Het resterende stammetje nodigde vervolgens uit tot allerlei suggesties. Zet er een boekenkastje op, met boeken die meegenomen kunnen worden; spijker er een blad op voor een picknicktafel; los van elkaar ontdekten Tommie en Markus hoe geschikt de stam was om als sokkel voor een knuffel te dienen.
Wij wisten dat het maar een kwestie van tijd zou zijn en dan zou de stam worden weggehaald.
Mijn Drentse zus had me verteld dat daarvoor een cilindrische zaag gebruikt werd, een gemotoriseerde reuzenappelboor. Dat had ik nu ook verwacht, maar zo was het niet. Hier werd gewerkt met een krachtige graafmachine die nu eens duwde en dan weer trok. Intussen rommelde er een man bij de voet van de boom. Als hij zijn hand opstak, niet naar de man die zonder geraniums voor het raam zat, maar naar de bestuurder van het mechaniek, dan hield de krachtpatserij even op zodat met een kleine elektrische zaag wat wortels gekliefd konden worden.
Later, bij de koffie, vertelde de man dat de grote appelboor van mijn zus hier niet gebruikt kon worden vanwege alle kabels die er onder de stoeptegels verstopt zijn. Hij liet me een apparaatje zien dat amechtig begint te piepen zodra het in de buurt van een kabel komt. Er komt bij al het grove werk veel precisie om de hoek kijken. Zoveel is me wel duidelijk geworden.
Anderhalf jaar geleden maakte ik foto’s van de boom en ook van de zwam die daarin begonnen was huis te houden. Die foto’s stuurde ik naar de gemeente en na verloop van tijd kreeg ik een mailtje. Dat was in de tijd dat de boom getekend werd door de oranje en omineuze stip. Zo is het allemaal in gang gezet.
We zetten bloemen in een vaas om ze een week later weg te kieperen en bomen planten we langs straten waar ze niet de gelegenheid krijgen om de jaren te bereiken waarop ze recht hebben. Of heeft een boom geen rechten? De mannen bedankten vriendelijk voor de koffie en ik ging wat anders doen. Door het raam was niets te zien dat ook maar enigszins de moeite waard was.