12 juni 2025
Ook tijdens de fietstocht door Bourgogne schreef ik Och Hedens. Ik heb ze alleen niet onmiddellijk op internet gezet. Nu ik weer thuis ben, kijkt Mente ze nog even na en zoek ik er een foto bij. Ik plaats ze in groepjes, chronologisch, waarbij de laatst gedateerde bovenaan komt te staan. Dat betekent dat er onder het stukje bovenaan een of meer andere nieuw gepubliceerde te vinden zijn.
Vanochtend nog even bij een vriend aan de deur geweest die vandaag het ziekenhuis in ging. De gordijnen waren nog dicht. Ik had niet het lef om aan te bellen. Nu nadert de avond en de tentjes staan op de geplande camping, dus waar ik mijn hoofd vanavond neerleg, is intussen duidelijk. Of we nog ergens iets te eten vinden niet, maar nu hebben we de auto nog. We zullen zien.
Bij het inpakken voor die paar weken in Ost-Friesland, een paar weken terug, lukte het me ondanks overduidelijke weersvoorspellingen niet om daar in termen van sokken en truien goed rekening mee te houden. Dat heeft me in ieder geval een extra trui opgeleverd. Hier in de Bourgogne is het – net als thuis – een stuk warmer dan de afgelopen dagen, 33 graden. Daar merk je in de auto weinig van, maar morgen is de auto er niet meer en wordt het nog warmer.
De vraag is daarom of de meegebrachte kleding wel luchtig genoeg is; in ieder geval: of er voldoende luchtigs is. Maar inderdaad, ik heb wel wasmiddel bij me. Drogen zal het probleem niet wezen.
Vanmorgen werden we niet uitgezwaaid in Leidsche Rijn, maar zwaaiden wij onze (schoon-)zoon en kleinzoons uit op hun weg naar school: ik had mijn koffie nog niet op, vandaar. Fietsmaat Henk wel. Die is zo snel met alles.
Onderweg experimenteerden we wat met een bip&go, een apparaatje waarmee je sneller een tolweg op en af komt. Dat verloopt maar gedeeltelijk naar wens. Enfin, het apparaatje staat op de bankrekening van (schoon-) dochter, dus veel zorgen hoeven we ons daar niet om te maken.
Hier en daar meende Henk plekken te herkennen van zijn eerdere vakanties, en ik van de mijne. Het was vooral verontrustend weinig dat ons nog bijstond van die eerdere bezoeken en dat is weinig bemoedigend voor de tocht die ons te wachten staat. Waarom al die inspanning? Jezelf afmatten zonder enig profijt. Het werd al gezegd toen er nog geen fietsen bestonden.
Die zijn er nu wel en morgen gaan wij dus met de onze op stap. Waarheen? Een stukje zuidwaarts, meer weet ik nog niet. Het wordt 36 graden zegt Henk zojuist. Zesendertig!
Waar we zitten? Vincelles, iets onder Auxerre. Voor de auto hebben we een garage mort gevonden. Zo heet dat. De auto blijft op de plek waar nu staan. Hij wacht op ons zolang wij weg zijn.